Mehmet Kıvık ben . Beş ay evvel bugün, kahpe bir el yapımı patlayıcıyla şehit düştüm . İki ay vardı yurda dönmeme, evimden çok uzakta soldu renklerim . Gözümün içine bakmadan, yüzümdeki tebessüme aldırmadan kahpece .. . Bir an korkmadım , Atsız atanın dediği gibi meyus olmadım, ölümden sakınmadım! Tek başıma dileğe doğru at saldım!

Evet benden evvel kılıç kuşanan her teğmen gibi benim de omzumda tek bir yıldız vardı, oysa ben tüm gökyüzüydüm! Her batakta her çatakta, Bingöl' de ve Kuzey Irak'ta daima gökyüzüydüm. Aradan aylar geçti. Kiminiz unuttu beni ama ben hala gökyüzüyüm, tüm yıldızlar benim omzumda sıralı artık . Bir 'Mehmet' gider, bin ' Mehmet ' gelir. Gökyüzünden huzurla izliyorum sizleri, unutmayın beni olur mu?